Ik eet en drink op een andere manier.

Vroeger at ik gewoon net als iedereen maar door spastisch ging dat erg lastig. Ik at vroeger heel veel eieren koeken en ik kreeg elke dag een banaan. Maar toch kreeg ik lang niet genoeg binnen. Ik vond het eten ook niet leuk meer omdat ik was hele dag door aan het eten. Ik was toen ook heel vaak ziek omdat ik niet genoeg at. Ik was weer eens ziek, de kinderen arts zei tegen mijn ouders dit gaan niet langer zo. Daarom kreeg ik een neus sonde, ik vond dat eerst echt niet leuk en ik was boos. Tot mijn ouders mijn sondevoeding met een spuit door mijn neus sondevoeding geeft en zeggen nu moet je nooit meer zelf eten. Ik was uiteindelijk wel blij om dat ik nooit meer hoefde de eten om in leven te blijven. Maar neus sonde zat met een pleister vast aan mijn neus zodat de neus sonde niet uit viel. Dat was wel irritant als ik bijvoorbeeld aan het winkelen was. Dat de kinderen vroegen aan mijn moeder heeft ze pijn of waarom heeft ze een pleister. Omdat ik nooit meer van de sondevoeding af zou komen, daarom kreeg ik een buik sonde. Dat is een slangetje door buik naar maag.Ik mag natuurlijk wel een stukje kaas of worst waar ik ook maar zin in heb. Ik heb dit op geschreven zodat wanneer je mijn verhaal leest daar iets aan hebt.